Nowa fala XR/VR. Debata z najmłodszym pokoleniem twórczyń i twórców projektów immersyjnych

Dr hab. Jakub Wróblewski prof. ASP jest artystą interdyscyplinarnym, reżyserem i operatorem. Zajmuje się video, filmem interaktywnym, narracją audiowizualną, teorią filmu, graficznymi strukturami narracyjnymi, działaniami immersyjnymi oraz projektami z nurtu art and science. Zakres jego poszukiwań jest szeroki, a strategia artystyczna opiera się na badaniu i poszerzaniu granic medium, którym aktualnie się zajmuje. Po roku 2017 jego zainteresowania oscylują w kierunku rzeczywistości wirtualnej, silników gameingowych, eksperymentów z technologią 3D oraz problemu ucieleśnienia. Obecnie pracuje nad publikacją A Rudimentary and Practical Treatise on Embodiment for Beginners. Studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Doktor habilitowany, pracuje na macierzystej uczelni – jest adiunktem na Wydziale Sztuki Mediów, prowadzi autorską dyplomującą Pracownię 3D i Zdarzeń Wirtualnych na studiach magisterskich. Stypendysta programu Młoda Polska (Narodowe Centrum Kultury), tutor w programie Gaude Polonia (NCK), laureat Grand Prix Szajna Multimedia Festival. Twórca interaktywnej adaptacji ostatniej powieści Jamesa Joyce’a First We Feel Then We Fall (współpraca z dr hab. Katarzyną Bazarnik, Uniwersytet Jagielloński), autor gramatyki wizualnej w filmie Symfonia Fabryki Ursus w reż. Jaśminy Wójcik (nagroda Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej). Razem z Przemysławem Danowskim i Andreiem Isakovem tworzy kolektyw artystyczny specyfikujący i produkujący interaktywne doświadczenia VR (Bardo, Connexions, Lovestory).

Artysta wizualny, pracuje również przy spektaklach teatralnych jako wideorealizator i kostiumograf. W swoich realizacjach skupia się na tematach związanych z tożsamością w kontekście digital artu, ze szczególnym uwzględnieniem form interaktywnych, VR oraz animacji 3D.

Artysta wizualny, performer, aktywista. Absolwent studiów magisterskich na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom w Pracowni Działań Przestrzennych prof. Mirosława Bałki, aneks do dyplomu w Pracowni 3D i Zdarzeń Wirtualnych dr. hab. Jakuba Wróblewskiego. Zagadnieniem, nad którym pracował w ostatnim czasie w ramach dyplomu magisterskiego, była penalizacja konopi przemysłowych w Polsce. W ramach aneksu do dyplomu przedstawił doświadczenie pandemii na tle politycznym, poprzez działanie performatywne prowadzone na żywo podczas obrony na platformie Mozilla Hubs. W obszarze jego zainteresowań znajdują się: performans, praca kolektywna, rzeczywistość wirtualna (VR), 3D, artystyczne zaangażowanie w protesty. Główną osią jego praktyki jest tworzenie doświadczeń interaktywnych z wykorzystaniem obiektów, performansu i muzyki. Od 2015 roku aktywnie współtworzy Park Rzeźby na Bródnie, powstały z inicjatywy Pawła Althamera oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Od 2018 roku prowadzi projekt Szaman Polski (w jego ramach m.in: „Mecz o powodzenie mieszkańców Bródna”, 2018; performance w BWA Warszawa, 2019; udział w wydarzeniu „W Polsce nie ma faszyzmu”, Teatr Powszechny, Warszawa, 2019; druga nagroda Artystycznej Podróży Hestii, 2019 / wystawa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie). Obecnie zajmuje się m.in. pracą w medium rzeczywistości wirtualnej nad doświadczeniami inspirowanymi antropocenem, jak również technologią 3D, fotogrametrią oraz skanami obiektów wykonywanymi przy użyciu smartphona. W swoich realizacjach używa skomponowanej przez siebie muzyki elektronicznej oraz soundscape. Praca z dźwiękiem jest nieodłączną częścią jego praktyki.

Studiowała intermedia na Wydziale Intermediów Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie oraz w Glasgow School of Art na kierunku Interaction Design. Artystka nowych mediów, designerka i programistka światów wirtualnych, propagatorka idei Open Source i Free Learning, twórczyni multisensorycznych i multiplayerowych doświadczeń wirtualnych, performerka, autorka tekstów. Współzałożycielka kolektywu i niezależnego wydawnictwa CyberPussy, skupionego wokół twórczości cyber- i ksenofeministycznej w kontekście digital artu, oraz współzałożycielka grupy performatywnej Pussymantra. Działała aktywnie w kolektywie VR Dream Adoption Society, z którym współtworzyła instalacje rzeczywistości wirtualnej m.in. w Nowym Jorku (na rezydencji artystycznej w teatrze The Wooster Group i teatrze LaMama), Krakowie (Teatr im. Juliusza Słowackiego) i Warszawie (Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Teatr Powszechny). Autorka oryginalnych wizualizacji wideo do spektakli m.in.: „Ivonne” w reż. Grzegorza Jarzyny (Theatre of Nations w Moskwie, 2016), „Uczta” w reż. Krzysztofa Garbaczewskiego (Teatr Nowy w Warszawie, 2018), „Puppenhaus” w reż. Jędrzeja Piaskowskiego (TR Warszawa, 2017), „Two Swords” w reż. Grzegorza Jarzyny (Szanghaj, 2017). Współreżyserka performance VR multiplayer „NotFound: Structure of Digital Freedom” zrealizowanego w teatrze TR Warszawa w 2016 roku. Od 2016 roku współpracuje stale z Jagodą Wójtowicz jako duo Eternal Engine.

Ur. 1980 w Tarnowie. Studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Z uczelnią tą jest związany zawodowo od 2004 roku. Działa w obszarze sztuki komputerowej i sztuki nowych mediów – tworzy środowiska wirtualne, animacje interaktywne, filmy animowane, grafiki i obiekty. Jego film „Moloch” (2006) znalazł się w wydanym przez Narodowy Instytut Audiowizualny przeglądzie najciekawszych zjawisk współczesnej animacji „Akcja animacja. Filmy najnowsze” (2 płyty DVD, 2009). Prezentował swoje realizacje na wystawach w kraju i za granicą: w Niemczech, Anglii, Słowenii, Białorusi, Hiszpanii, Grecji, USA i Korei. W 2017 roku obronił pracę doktorską, za którą w 2018 roku otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia naukowe. Obecnie mieszka i pracuje w Krakowie.

Ur. 1992, Słowacja. Absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, student Academy of Fine Arts and Design w Bratysławie na Wydziale Intermediów. Artysta interdyscyplinarny, uczestnik wystaw indywidualnych i zbiorowych („I Will Be There Even if It Kills Me”, Galeria Promocyjna, Warszawa, 2020; „Let’s Make Paradise Together”, Kijów, 2019; „ENTROTOPIA 1.0”, Rantakasarmi Gallery, Helsinki, 2019; „ICE BLOOD WOOD CUT”, Galeria Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, 2017. Laureat wielu konkursów, m.in. Nagrody Oskára Čepana (Nagroda dla Młodych Artystów Wizualnych) https://www.oskarcepan.sk/en/year/2, Nowa Synagoga w Žilinie (Słowacja), 2020.

Ur. 1988. Studiował film animowany na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Pracuje z grafiką 3D, animacją i silnikami gier komputerowych, ze szczególnym uwzględnieniem postaci wirtualnych towarzyszy, awatarów i przewodników. Inspiruje się również kulturą i estetyką fandomów internetowych. Autor projektu † Polska 3d †. Często współpracuje też z innymi twórcami, np. tworząc animacje do spektakli i filmów.

Artystka medialna pochodząca z Ukrainy, obecnie mieszka i tworzy w Polsce. Ukończyła studia magisterskie na uniwersytecie KNUTD (Kyiv National University of Technologies and Design). Jej prace to oparta na badaniach praktyka artystyczna łącząca performans z nowymi technologiami. Artystka skupia się na sposobach integracji aktora ze środowiskiem wirtualnym w czasie rzeczywistym. Poprzez swoje prace bada także związek między świadomością a „posiadaniem wirtualnego ciała”, jak również zadaje pytania o granice państw, rasy i płci w świecie wirtualnym. Prace Anastasii, zarówno konceptualne, jak i intuicyjne, są poetyckimi poszukiwaniami cyfrowego bytu. Jej projekty prezentowane były na festiwalach, w galeriach i teatrach, takich jak: Międzynarodowy Festiwal Kompozytorów w Krakowie (instalacja audiowizualna „Artificial Soundscapes”), Międzynarodowe Dni Muzyki Organowej w Krakowie (performans „Boska Komedia”), Bunkier Sztuki w Krakowie (instalacja holograficzna „Solaris”), Vox Electronica w Kijowie (performans audiowizualny „Transmission”), Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (spektakl teatralny VR „Veni Vidi VR”), Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (projekt „Malina”), Muzeum Interaktywne / Centrum Edukacji Teatralnej (MICET) w Krakowie (instalacja VR), Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie (big scale digital video story/ mapping). Członkini Dream Adoption Society – kolektywu skupionego na badaniu rzeczywistości wirtualnej i poszerzonej w kontekście sztuki współczesnej i teatru, a także GrupLab – kolektywu naukowo-badawczego Studia Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie.

Studiuje intermedia na Wydziale Intermediów Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Wirtualna nomadka, eksploratorka nowych mediów, artystka interdyscyplinarna wykorzystująca w swojej twórczości medium rzeczywistości wirtualnej, 3D, animację, wideo, performans, instalację oraz działania z obiektem. Designerka i programistka światów wirtualnych. Współzałożycielka kolektywu i wydawnictwa CyberPussy, skupionego wokół ksenofeminizmu w kontekście digital artu, oraz duetu EE – Eternal Engine, tworzonego z Martą Nawrot, stanowiącego swego rodzaju wirtualny lab skoncentrowany na badaniu i kreacji zjawisk wirtualnych. Współtwórczyni m.in. jednego z pierwszych na świecie performance VR multiplayer „NotFound: Structure of Digital Freedom” zrealizowanego w teatrze TR Warszawa w 2016 roku.