Wykład poświęcony jest analizie potencjału praktyk artystycznych wykorzystujących technologię rzeczywistości wirtualnej w kontekście refleksji nad globalnym kryzysem klimatycznym w epoce antropocenu. W pierwszej części wystąpienia przeprowadzę analizę projektu Le Corps-glitch (multitudes) autorstwa Marie-Eve Levasseur. Dzieło to w sposób symbiotyczny łączy ludzkie ciało z elementami roślinnymi, zwierzęcymi oraz technologicznymi, wykorzystując immersję rzeczywistości wirtualnej. W rezultacie powstaje technośrodowisko, w którym relacyjność więcej-niż-ludzka zostaje ukazana w dynamiczny i ożywiony sposób. W drugiej części wystąpienia przyjrzę się pracy Air Morphologiesautorstwa duetu Matterlurgy. Jest to interaktywny projekt badawczy wykorzystujący technologię rzeczywistości wirtualnej, skoncentrowany na badaniu materialności i składu cząstek zanieczyszczeń powietrza, ich przyczyn, skutków oraz morfologicznej sprawczości.
Projekty te, zapewniając nowe multisensoryczne doświadczenia, przekształcają funkcje współczesnych technologii, celowo odchodząc od antropocentrycznego postrzegania natury jako konsumpcyjnego spektaklu. W ten sposób immersyjne i interaktywne praktyki wytwarzają nowe metody pracy, które odrzucają homogeniczne i konsumpcyjne schematy, rozwijając w uczestnikach nową wrażliwość na techno-ekologiczną współzależność. Immersyjność dzieł umożliwia użytkownikom przezwyciężenie obojętności wobec ekologii, a tym samym rozwój relacji ze środowiskiem opartej na trosce o świat więcej-niż-ludzki.
